Famille ESCHBACH du Neuhof
Famille ESCHBACHdu Neuhof

 

Famille Eschbach

du Neuhof

 

 

Souche ESCHBACH

de

Wingersheim

 .

Vous trouverez sur ce

nouveau site Internet

toutes les informations

concernant

notre famille

.

Ce site a été créé le

15 Avril 2014

par

Jean Louis Eschbach

Webmestre

 

.

.

Actualité

.

 

Par respect du cachet privé, certains articles sont cryptés

réservés à l'usage de la famille Eschbach et ses alliées

 

Pour obtenir le mot de passe

n'hésitez pas à me contacter

en cliquant le bouton ci-dessous. 

 

Ce site a été crée le 1er Mai 2014

Il est administré

par

Jean Louis Eschbach

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

visiteurs

.

De Neuhof min Derfel

.

30 octobre 2008

 

De Büregrund un de Fasanegaarde,

De spohrscholle drüsse un d’Ganzawermiehl

Sin langschd schun bie scheene Sundaafahrde

Vun viele Steckeiburjer s’Reiseziel.

 

Im Abrillgehtt’s schun loos met em Murischle sueche

Glich denooch dann kumme d’Maigleckle dran.

Mit sinne Danne un Birigge, Eiche un Bueche,

E scheenere Wald dreffe n’er nierjeds meh aan.

 

Vas awer die Litt viel wenjer kenne,

Des esh min Derfel wie dort drüsse lejt;

Un doch esch’s  e Ort ; oder wie sôli des nenne,

E Faubourg wie sich vor kennem andere schejt.

 

Er lejt wohl abseits un menn m’r widdersch will gehn

Kummt m’r bloss in de Wald un muess wedder redür

Es het kenn Indüschdrie awer grad dorum esch’s scheen

In min Derfel, do gfallt’s mer in de herrlich Nadür.

 

I weiss noch ils Kneckes am Krimmeri driwwe,

Was han m’r do gschneddert wenn m’r an de Waschbriddsch sind gsinn

D’Mamma het wohl gscholte:  » Ewweg jetz geblewwe

Vum Wasser, am End keje alli metnander noch nin! « .

 

Mr sin uff e so maniche Baam nuff geklettert

Hann d’Hosse verrisse um Schramme gholt;

D’haam het als unsere Babbe geweddert

Wenn mr im ebs hann vorgekohlt.

 

De Babbe ! Ja, der het unsere Wald wie ken zweiter kennt

Het vun de Nadür uns alles ekschplizierd

E het jeds Dierel bie sim Namme genennt

Un uns stundelang durich einsami Pfâdle gfehrt.

 

Im Winder hammer als e Rudsch angedriewe

Uff em Schwarzwâsserle dort biem Buewebad.

Ja unser Jugend : Wo esch die Zidd geblewwe ?

Sie gehd so schnell rum s’esch sicher schaad.

 

Mit de Johre esch’s au an min Derfel kumme,

Un wie in de Kinder ehrem Kletzelspiel

Han d’Wohnblocks vun de Grosse ewerhand genumme

Un vun minnem Dorf blied nem arig viel.

 

Oder doch: d’Haupsach blieht un die kann niemes namme:

D’Lieb von de Nejhefler zue ihrem scheene Ort

Die vom alde Schroot brüche sich nie ze schamme

Trotz alle Blecks esch ihri Heimed dort.

 

18 Jaenner 1967

Fer unsere Mamme zuem ihr 85. Geburdsdaa

 

Ernest Eschbach

 

 

 

Version imprimable | Plan du site
© Jean Louis Eschbach