Famille Eschbach
du Neuhof
Souche ESCHBACH
de
Wingersheim
.
Vous trouverez sur ce
nouveau site Internet
toutes les informations
concernant
notre famille
.
Ce site a été créé le
15 Avril 2014
par
Jean Louis Eschbach
Webmestre
.
.
.
Par respect du cachet privé, certains articles sont cryptés
réservés à l'usage de la famille Eschbach et ses alliées
Pour obtenir le mot de passe
n'hésitez pas à me contacter
en cliquant le bouton ci-dessous.
.
Ce site a été crée le 1er Mai 2014
Il est administré
par
Jean Louis Eschbach
.
visiteurs
.
.
30 octobre 2008
De Büregrund un de Fasanegaarde,
De spohrscholle drüsse un d’Ganzawermiehl
Sin langschd schun bie scheene Sundaafahrde
Vun viele Steckeiburjer s’Reiseziel.
Im Abrillgehtt’s schun loos met em Murischle sueche
Glich denooch dann kumme d’Maigleckle dran.
Mit sinne Danne un Birigge, Eiche un Bueche,
E scheenere Wald dreffe n’er nierjeds meh aan.
Vas awer die Litt viel wenjer kenne,
Des esh min Derfel wie dort drüsse lejt;
Un doch esch’s e Ort ; oder wie sôli des nenne,
E Faubourg wie sich vor kennem andere schejt.
Er lejt wohl abseits un menn m’r widdersch will gehn
Kummt m’r bloss in de Wald un muess wedder redür
Es het kenn Indüschdrie awer grad dorum esch’s scheen
In min Derfel, do gfallt’s mer in de herrlich Nadür.
I weiss noch ils Kneckes am Krimmeri driwwe,
Was han m’r do gschneddert wenn m’r an de Waschbriddsch sind gsinn
D’Mamma het wohl gscholte: » Ewweg jetz geblewwe
Vum Wasser, am End keje alli metnander noch nin! « .
Mr sin uff e so maniche Baam nuff geklettert
Hann d’Hosse verrisse um Schramme gholt;
D’haam het als unsere Babbe geweddert
Wenn mr im ebs hann vorgekohlt.
De Babbe ! Ja, der het unsere Wald wie ken zweiter kennt
Het vun de Nadür uns alles ekschplizierd
E het jeds Dierel bie sim Namme genennt
Un uns stundelang durich einsami Pfâdle gfehrt.
Im Winder hammer als e Rudsch angedriewe
Uff em Schwarzwâsserle dort biem Buewebad.
Ja unser Jugend : Wo esch die Zidd geblewwe ?
Sie gehd so schnell rum s’esch sicher schaad.
Mit de Johre esch’s au an min Derfel kumme,
Un wie in de Kinder ehrem Kletzelspiel
Han d’Wohnblocks vun de Grosse ewerhand genumme
Un vun minnem Dorf blied nem arig viel.
Oder doch: d’Haupsach blieht un die kann niemes namme:
D’Lieb von de Nejhefler zue ihrem scheene Ort
Die vom alde Schroot brüche sich nie ze schamme
Trotz alle Blecks esch ihri Heimed dort.
18 Jaenner 1967
Fer unsere Mamme zuem ihr 85. Geburdsdaa
Ernest Eschbach